

Een steelpan goed omspoelen met koud water. De suiker erin doen en langzaam verwarmen. Ondertussen roeren. Als de suiker wat klonteriger wordt, de 2 eetlepels gemaakte koffie erbij doen. Pas op, het kan wat spetteren. De suiker af en toe roeren en in de gaten houden. De suiker moeten helemaal vloeibaar worden, maar niet te bruin. Het mag uiteraard niet aanbranden. Is alle suiker opgelost? Mooi, dan met een nat kwastje de eventuele restjes van de zijkant weghalen. Die kunnen nu nog mee oplossen. De boter erin en met de garde goed vermengen. Als het een glad mengsel is, mag de kookroom erbij. Ook dit kan wat sissen of spetteren. Caramel wordt altijd erg heet, dus pas maar op. Is alles geworden tot een mooie gladde caramel dan heb je jouw doel bereikt! Laat het nu in een bakje afkoelen. Je steelpan maak je het simpelst schoon door hem eerst te weken in warm water. Als je meteen gaat poetsen, heb je onnodig veel werk. Het grappige is dat zolang je de koffie caramelpasta buiten de koelkast bewaard, het een saus dikte heeft. Het blijft dus aardig vloeibaar. Zet je het in de koelkast, is het een goed smeerbaar broodbeleg. Mijn idee: 1 potje in de koelkast, 1 potje erbuiten. In sausvorm is het geweldig op een bolletje vanille ijs....Overigens snap ik niet dat koffie caramelpasta nog niet bestaat als broodbeleg. Ik denk dat vooral vrouwen daar instant gelukkig van zouden worden... ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten